Η Ελλάδα για εμάς σημαίνει Αιγαίο Πέλαγος, ελαιόλαδο και... οικονομική κρίση», λέει με ειλικρίνεια στην «Κ» ο κ. Πινγκ Χαϊφού από τη Σαγκάη, που διαθέτει πλέον άδεια παραμονής επενδυτή στη χώρα μας. Ο Κινέζος επιχειρηματίας αναζητούσε μια ελκυστική χώρα για να επεκτείνει τη δραστηριότητά του.
Αρχικά, διερεύνησε τις δυνατότητές στη Νέα Ζηλανδία και στη Σιγκαπούρη, χώρες δημοφιλείς στους Κινέζους επενδυτές. «Το ενδιαφέρον στην Κίνα είναι τόσο μεγάλο που υπάρχουν εξειδικευμένες εταιρείες, οι οποίες κατευθύνουν τους υποψήφιους επενδυτές», περιγράφει τη σύγχρονη πραγματικότητα στην ανερχόμενη κινεζική οικονομία η δικηγόρος κ. Δάφνη Κορομπέλη, η οποία έπειτα από μεταπτυχιακό στο εμπορικό δίκαιο στη Σαγκάη και MBA στο Πεκίνο, ζει και εργάζεται μεταξύ των δύο χωρών. Καθώς γνωρίζει επιπλέον την κινεζική γλώσσα και κουλτούρα, έχει αναλάβει νομικά τον κ. Πινγκ. «Οι νέες αλλαγές στις οποίες έχουν προχωρήσει τα υπουργεία Ανάπτυξης και Εσωτερικών σχετικά με επενδύσεις στην Ελλάδα καθιστούν και τη χώρα μας ενδιαφέρουσα επιλογή», υπογραμμίζει η ίδια, «ωστόσο στην πράξη ανακύπτουν ακόμη αρκετές δυσκολίες».
«Οταν ενημερώθηκα για το ελληνικό πρόγραμμα χορήγησης βίζας σε πολίτες χωρών εκτός Ε.Ε. με την αγορά ακινήτου ύψους 250.000 ευρώ, το βρήκα μια εξαιρετική επενδυτική ευκαιρία», επιβεβαιώνει και ο κ. Πινγκ, που τον Σεπτέμβριο του 2015 ήρθε στην Ελλάδα και εντός 6 ημερών αγόρασε σπίτι. «Τρελάθηκες;», τον ρωτούσαν έκπληκτοι στη Σαγκάη. «Με 250.000 απέκτησα βίζα, με την οποία ταξιδεύω σε όλη την Ευρώπη και ένα σπίτι που μου επιτρέπει να κάνω διακοπές σε έναν τόπο όπου τα φρούτα έχουν γεύση, τα λαχανικά είναι φρέσκα, το γάλα και το λάδι είναι εξαιρετικής ποιότητας». Με αυτά τα επιχειρήματα υπερασπιζόταν την απόφασή του ο κ. Πινγκ, που σκοπεύει να δραστηριοποιηθεί επιχειρηματικά στον κατασκευαστικό και τουριστικό κλάδο στην Ελλάδα, αλλά και στις εξαγωγές. «Τα ελληνικά διατροφικά προϊόντα στην Κίνα είναι περιζήτητα αλλά δυσεύρετα», σχολιάζει ο ίδιος στην «Κ», «χρησιμοποιούμε ευρύτατα στην κινεζική ιατρική κρόκο, τον οποίο δεν παράγουμε, οπότε θα άξιζε να εισάγουμε από την Ελλάδα».
Ο ενθουσιασμός του κ. Πινγκ αναχαιτίστηκε από το ύψος της ελληνικής φορολογίας: 29% φόρος και 100% προκαταβολή της φορολογίας της επόμενης χρονιάς στην περίπτωση που θα ίδρυε εταιρεία στην Ελλάδα. «Στην Κίνα οι μικρές εταιρείες πληρώνουν 3%, οι εταιρείες παροχής υπηρεσιών 6% και μια κατασκευαστική, όπως η δική μου, 11%». Για τις νεοφυείς επιχειρήσεις το κράτος αποδεικνύεται ακόμα πιο γενναιόδωρο. «Οταν ένας απόφοιτος πανεπιστημίου καταθέτει ένα αξιόπιστο business plan, το κράτος τον δανειοδοτεί, τον απαλλάσσει 1-2 χρόνια από φορολογία και του προσφέρει στέγη...». Εχοντας ως δεδομένη την κρίση και την υψηλή ανεργία στην Ελλάδα, ο Κινέζος επενδυτής ανέμενε ένα φορολογικό καθεστώς φιλικό σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Τι σκοπεύει, λοιπόν, να πράξει τώρα; «Θα προχωρήσω στη σύσταση της εταιρείας μου, αλλά έως εκεί, δεν θα δραστηριοποιηθώ ακόμα...», καταλήγει.
«Σε δύσκολη θέση»
«Ερχόμαστε σε πολύ δύσκολη θέση, καθώς οι ξένοι αγοραστές ακινήτων αλλά και οι επενδυτές ζητούν να τους προσδιορίσουμε τον φόρο που θα καλούνται να πληρώνουν κάθε χρόνο, κάτι που δυστυχώς είναι αδύνατον», επισημαίνει ο λογιστής - φοροτεχνικός, κ. Μιχάλης Σεζένιας. Ενδεικτικά, από την 01/01/2013 ο συντελεστής φόρου για το εισόδημα από ακίνητα στο πρώτο κλιμάκιο έχει μεταβληθεί τρεις φορές. «Εκπλήσσονται, επίσης, αρνητικά μαθαίνοντας ότι το σύνολο των δαπανών για επισκευές του ακινήτου δεν λειτουργεί αφαιρετικά στο φορολογητέο εισόδημα από την εκμίσθωση αυτού».
